MacVac Logo

Luigi Russolo. Fragmento de Risveglio di una città ( Despertar de una ciudad / Despertar d'una ciutat ), 1913.

Bajo las premisas del futurismo, los compositores comenzaron a experimentar con distintos fenómenos sonoros, introduciendo el ruido como material acústico. De esta forma, entre 1910 y 1930, el pintor y compositor futurista Luigi Russolo, con la colaboración del pintor Ugo Piatti, diseñó 27 intonarumori o artilugios mecánicos destinados a ser escuchados. Los «entonaruidos» no eran otra cosa que una caja de resonancia dotada de bocina que, por medio de palancas y manivelas sobre cuerdas frotadas, producía ruidos o sonidos urbanos cotidianos. Las piezas, que fueron bautizadas con nombres onomatopéyicos como aullador, atronador o silbador, han sido definidas como «samplers» rudimentarios o proto-sintetizadores.


Sota les premisses del futurisme, els compositors van començar a experimentar amb diferents fenòmens sonors, introduint el soroll com a material acústic. D'esta manera, entre 1910 i 1930, el pintor i compositor futurista Luigi Russolo, amb la col·laboració del pintor Ugo Piatti, va dissenyar 27 intonarumori o artefactes mecànics destinats a ser escoltats. Els «entonaruidos» no eren una altra cosa que una caixa de ressonància dotada de botzina que, per mitjà de palanques i manovelles sobre cordes fregades, produïa sorolls o sons urbans quotidians. Les peces, que van ser batejades amb noms onomatopeics com aullador, eixordador o silbador, han sigut definides com «samplers» rudimentaris o proto-sintetitzadors.